کارگردان

  • هنر و سینما
    فیلم کمدی کارگردانان زن

    10 فیلم کمدی تماشایی که توسط کارگردانان زن ساخته شده است

    در حالی که تعداد بی شماری کمدی های معروف و خاطره انگیز به کارگردانی مردان توجه بسیاری را در طول سال ها به خود جلب کرده است، شکی نیست که بسیاری از کارگردانان زن هم در این ژانر نامی برای خود دست و پا کرده اند و ثابت شده است که نگاه زنانه در فیلم ها بسیار مورد توجه قرار می گیرد. همین چند ماه پیش بود که فیلم موفق تابستانی «باربی» (Barbie) به کارگردانی گرتا گرویگ و بازی مارگو رابی در نقش اصلی در باکس آفیس طوفانی به پا کرد و به پردرآمدترین فیلم سال و همچنین پردرآمدترین فیلم به کارگردانی یک زن تبدیل شد. برای تجلیل از رویاپردازانی که به هموار کردن این راه کمک کردند، در این مطلب 10 فیلم کمدی کارگردانان زن را نام بردیم. 10. خاطرات بریجت جونز (Bridget Jones’s Diary) کارگردان: شارون مگوایر بازیگران: رنی زلوگر، هیو گرانت، کالین فرث محصول: 2001 امتیاز متاکریتیک: 66 از 100 امتیاز IMDb به فیلم: 6.8 از 10 اولین عنوان در فهرست 10 فیلم کمدی کارگردانان زن، «خاطرات بریجیت جونز» به کارگردانی شارون مگوایر از رمان کلاسیک معروف جین آستن یعنی «غرور و تعصب» الهام گرفته و به شکل خاطره انگیزی این اثر باارزش را مدرن سازی کرده است. رنی زلوگر در این فیلم نقش یک زن …

  • هنر و سینما
    کریستوفر نولان

    کریستوفر نولان چگونه سینمای مدرن را دگرگون کرد؟

    با آغاز هزاره ی جدید، تحولی شگفت انگیز در چشم انداز سینما به  وجود آمد و این اتفاق درست زمانی رخ  داد که بیشتر موفقیت های جهانی باکس آفیس مربوط به فیلم های پرفروش ابرقهرمانی و ساخته  شده با استفاده از جلوه های ویژی کامپیوتری یا همان CGI بودند. اما در این بین، یک کارگردان بریتانیایی جسور به نام کریستوفر نولان با  ساخت آثار خلاف جریان اصلی سینما، مسیر فیلمسازی مدرن را به طور کلی دگرگون کرد، تا جایی  که تأثیر فیلم ‎های او در این صنعت، حتی همین حالا هم و با گذشت بیش از دو دهه از انتشار اولین فیلمش یعنی «تعقیب» (Following)، کاملاً روشن و قابل مشاهده است. ورود نولان به جریان اصلی سینما با فیلم «یادگاری» (Memento) در سال 2000 آغاز شد. یک فیلم هیجان انگیز روان شناختی که هنجارهای روایی و ساختار کلیشه ای موجود را با داستان سرایی غیرخطی و کاملا متفاوت خود به چالش می کشید؛ رویکردی که بعدها در شاهکارهای سینمایی دیگری مانند «پرستیژ» (The Prestige)، «تلقین» (Inception) و «دانکرک» (Dunkirk) بیشتر صیقل داده  شد و به اوج پختگی رسید. استفاده از این شیوه های جسورانه ی روایی، ساختارهای سنتی فیلمسازی در هالیوود را پشت سر گذاشت و نولان را به  عنوان یک مبتکر شجاع معرفی  کرد؛ شخصی که از به چالش کشیدن اصول داستان سرایی قدیمی که میان …

  • هنر و سینما
    مارتین اسکورسیزی و تمام پروژه‌هایی که نساخته است

    10 فیلم که مارتین اسکورسیزی قرار بود بسازد و به نتیجه نرسید

    مارتین اسکورسیزی یکی از غول های سینماست. او علاوه بر کارگردانی بعضی از محبوب ترین فیلم های نسل خود، یکی از مهم ترین حامیان حفظ قالب هنری خودش است. از کار و تلاش برای حفظ فیلم های بین المللی کمیاب از طریق پروژه ی سینمای جهانی تا تبلیغ عمومی برای ادامه ی مطالعه استادان قدیمی سینما مثل فلینی و کوروساوا، صنعت فیلم به دلیل تلاش های او غنی تر شده است. مبارزه ی اسکورسیزی برای سینمای هنری همیشه مخاطبان دلسوزی پیدا نکرده است. او اغلب برای تأمین مالی فیلم هایش مجبور به مبارزه شده و با امتناع از به خطر انداختن بینش خلاقانه، برای خود دشمن ساخته است. زمان زیادی طول کشید تا فیلمسازی جسورانه او چیزی شبیه به یک مخاطب تجاری ثابت پیدا کند، و در دوره ای که تحت سیطره ی پلتفرم های پخش آنلاین است، او گاهی اوقات هنوز در تلاش است تا حامیانی را پیدا کند که مایل به سرمایه گذاری برای اکران های عظیم او در سالن های سینما باشند. در حالی که تاریخ سینما همیشه اسکورسیزی را دوست خواهد داشت، کشمکش های تجاری او منجر به فهرست عظیمی از پروژه های ساخته نشده شد. هر کارگردانی مجبور است با فیلم هایی که در آخرین لحظه به هم می خورد، دست و پنجه نرم کند، اما تمایل اسکورسیزی به دوری از فرصت های تجاری به نفع پروژه های درونی تر و …

  • لوازم خانگی
    طراحی داخلی به سبک وس اندرسون

    7 گام برای چیدمان خانه به سبک فیلم‌های وس اندرسون

    اگر طرفدار سینمای وس اندرسون باشید، حتما یکی از فانتزی‌هایتان این است که در دنیای رنگی او زندگی کنید. این فیلم‌ساز مولف 10 فیلم مهم، تامل برانگیز و البته خوش‌رنگ و لعاب را طی دو دهه به نمایش گذاشته و تصویر متقارن و پاستلی از واقعیت را به ما نشان داده است. تسلط اندرسون بر میزانسن، چیدمان اشیا و ایجاد مناظر متفاوت و چشم‌نواز باعث خلق برخی از آثار خیره‌کننده‌ی تاریخ سینما شده است. تاثیر او بر دنیای مد و طراحی داخلی رفته رفته به اندازه‌ای زیاد شد که حتی اگر با این کارگردان آمریکایی آشنایی نداشته باشید باز هم با دکورهایی که از آثار او الهام گرفته شدند، روبه‌رو شدید. فیلم‌های اندرسون با شخصیت‌های عجیب و پر جنب و جوش و سکانس‌هایی به همان اندازه پرانرژی همراه می‌شوند و برای مخاطبانی که به هنر، طراحی و رنگ عشق می‌ورزند، هیجان‌انگیز و خیره‌کننده هستند. آخرین فیلم این کارگردان مولف «گزارش فرانسوی» (The French Dispatch) سال گذشته اکران و مثل همیشه با استقبال خوب مخاطبان و منتقدان مواجه شد. داستان این فیلم در یک شهر خیالی فرانسوی اتفاق می‌افتد و گروهی از روزنامه‌نگاران را دنبال می‌کند که اخبار عجیب و غریب منطقه‌شان را پوشش می‌دهند؛ از تیلدا سوینتون گرفته که درباره‌ی …

  • لوازم خانگی
    رچیدمان محل کار به سلیقه‌ی 7 کارگردان سینما؛ از وس اندرسون تا دیوید لینچ

    چیدمان محل کار به سلیقه‌ 7 کارگردان بزرگ سینما

    کارگردانان مشهور سینما را به سبک‌های بصری خاص و فضاهای فراموش‌نشدنی‌ که خلق می‌کنند می‌شناسیم. طراحی صحنه بخشی از سینما است اما لزوماً طراحی صحنه تمام فیلم‌های جهان به یادماندنی و ویژه نیست. در بعضی از فیلمسازان تأکید و توجه به طراحی صحنه پررنگ‌تر از سایرین است. البته که هر کارگردانی امضای خاص خودش را دارد اما مثلاً در ایران یک نفر همچون علی حاتمی به طراحی صحنه‌ی کارهایش اهمیت ویژه می‌داد و دقیق و با ظرافت عمل می‌کرد. یا فضای خاص فیلم‌های داریوش مهرجویی در انتخاب آکسسوار صحنه را سخت می‌توان نادیده گرفت و فراموش کرد. این‌ها فیلمسازانی‌اند که طراحی صحنه فیلم‌هایشان هم امضای خاص خودش را دارد. در سینمای جهان هم، وقتی اسم وس اندرسون را می‌شنویم به سرعت یاد فضای رنگارنگ، رنگ‌های پاستلی و آکسسوار مینیاتوری می‌افتیم. فضای عجیب و غریب فیلم‌های دیوید لینچ در خاطرمان می‌ماند. طراحی صحنه در زندگی روزمره و عادی ما به دکوراسیون و چیدمان محل کار و خانه‌مان برمی‌گردد. در دنیای اینترنت و شبکه‌های اجتماعی مث، مردم، یا بهتر است بگوییم کاربران اینترنت، (طبقه‌ای که آن‌قدر درآمد دارد که به مقوله‌ی مدرن و تجملاتی‌ای مثل چیدمان محل کار یا خانه فکر کند) برای دکوراسیون و چیدمان فضاهای شخصی‌شان مثل خانه یا محل …

  • هنر و سینما
    تارانتینو و مارول

    چرا کوئنتین تارانتینو فکر می‌کند بازیگران فیلم‌های مارول ستاره نیستند؟

    آیا کوئنتین تارانتینو آخرین نفر از صف طولانی کارگردان‌های مولفی است که به سلطه‌ی مارول بر باکس آفیس جهانی انتقاد می‌کنند؟ بدون شک پاسخ این سوال خیر است و در آینده باز هم شاهد چنین موضع‌گیری‌هایی خواهیم بود. سخنان تازه‌ی تارانتینو درباره‌ی مارول و بازیگرانش این هفته طوفان توئیتری به پا کرد؛ به همین دلیل ضمن پوشش این موضع‌گیری آن را از زاویه‌ی تازه‌ای هم بررسی خواهیم کرد. کوئنتین تارانتینو در پادکست «2 خرس، 1 غار» (2 Bears, 1 Cave) تام سگورا در پاسخ به سوالی درباره‌ی فیلم‌های ابرقهرمانی گفت: «من آن‌ها را دوست ندارم. نه ندارم؛ از آن‌ها متنفر نیستم اما عاشقشان هم نیستم. ببین من وقتی بچه بودم کمیک‌های مارول را دیوانه‌وار جمع می‌کردم، از این منظر اگر این فیلم‌ها در 20 سالگی من اکران می‌شدند کاملا خوشحال بودم و کاملا دوستشان داشتم اما آن‌ها تنها فیلم‌هایی نیستند که ساخته می‌شوند بلکه فیلم‌هایی میان آثار دیگر خواهند بود. من تقریبا 60 ساله‌ام؛ بنابراین در مورد آن‌ها چندان هیجان‌زده نیستم». تارانتینو ادامه داد: «مشکل اساسی من این است که به نظر می‌رسد آن‌ها (فیلم‌های مارول) تنها چیزهایی هستند که ساخته می‌شوند. به نظر می‌رسد آن‌ها تنها چیزهایی هستند که میان طرفداران و حتی استودیوهای سازنده هیجان ایجاد می‌کنند؛ بنابراین …

دکمه بازگشت به بالا